Into tattoo..

De eerste week 'thuis' in Kuta, Bali, merkte ik hoe belachelijk snel het hier veranderd. In drie maanden tijd zijn complete gebouwen plat gewalst en nieuwe voor in de plaats gebouwd.. Zo is m'n favoriete restaurant ineens weg, niet gesloten ofzo he, gewoon weg, foetsie! De reggae band speelt niet meer op de trap waar we altijd zaten. De club die drie maanden geleden de dufste ooit was, is nu helemaal hip en hot. En een vriend van me, met wie ik tot in de vroege uurtjes mee op stap ging, is ineens een rustige getrouwde man die niet meer op stap wil..
Nu ben ik bang dat wanneer ik echt thuis-thuis kom, het ook een potje 'zoek de 7 verschillen' wordt!

Gelukkig hingen meeste vrienden allemaal nog in dezelfde bar waar het elke avond bier en moppen tappen is. Het is een bar/tattooshop. Hier in Kuta stikt het van de tattooshops en iedereen zit onder de tatoeages en piercings. Vorige keer dat ik hier was had ik al tegen een van de tatoeerders gezegd dat ik graag zou willen leren tatoeëren. Dus dit keer zette hij me meteen aan het werk. Technieken oefenen.. "Papier, potlood, tekenen jij!" Dus ik zat de hele dag te tekenen, in de bar, op het strand, op straat, overal.. Mensen vonden m'n tekeningen leuk en ik kreeg zelfs verschillende verzoekjes om tattoos te ontwerpen, vet!
Bij gebrek aan papier zat ik op een gegeven moment met pen op m'n eigen onderarm te kriebelen. Bloemetjes, vrouwtjes en poppetjes.. De rest van de dag liep ik ermee rond en kreeg geweldige reacties! Tattoos zijn, om een of andere reden, enorm verslavend dus ik kreeg die kriebel weer in mn buik en begon er serieus over na te denken.. Maarja.. Op m'n arm? Niet zo verstandig.. En het kost een hoop geld.. En wat zeg ik tegen ons pap en mam??
Maar dan zit je in Kuta, tussen de wandelende tatoeages, en dan zegt een tatoeerder: "Oke, ik geef je die tattoo gratis, als jij voor mij een muurschildering maakt".. Huh? Ik had nog nooit een muurschildering gemaakt maar dat wist hij niet en ik vond het wel een aparte deal en een goed verhaal, dus dat trok me over de streep..

Diezelfde avond zit ik in zijn kamer en laat ik me met inkt injecteren.. Helaas maakte hij een paar foutjes en ik was er nogal pissig over.. Dus ik plamuurde zijn muur zo van 'doe maar een dotje', schilderde het wit zo van 'het zal ammel wel', en heb vervolgens de muurschildering uitgesteld, wachtend op het resultaat na het genezen van de huid.. Ik wilde de foutjes gefixed hebben en besloot dat door een andere tatoeerder te laten doen, waarvoor ik wel moest betalen. Dus heb uiteindelijk geen muurschildering meer gemaakt.. En loop nu rond met een kleurrijke, opvallende tattoo op m'n onderarm.. Hier val ik absoluut niet op, maar thuis zal ik wat rare blikken krijgen!!

Op dag 1 in Bali liep ik The Drum Factory binnen, een winkeltje dat Djembe's en allerlei geinige instrumenten verkoopt. Daar werkt Koko, een schriel menneke met een hart van goud die fantastisch kan drummen, dus ik vraag hem of hij het me wil leren. Hij lijkt nog wel enthousiaster dan ikzelf en sindsdien loop ik er de deur plat. Elke dag een paar uur herrie maken en klessebesse met Koko.. Hij nodigt me uit voor de ceremonie die de hindoes tweemaal per jaar vieren.. Ik twijfel geen seconde en een week later zit ik in zijn dorpje, met handen en voeten te communiceren met z'n vader en de derde portie eten, zonder succes, te weigeren van zijn moeder..

Ik dacht: oh fijn, twee dagen lekker rustig, even weg van de 'party vibe' in Kuta, een religieuze ceremonie zal wel heel vredig en sereen zijn.. De eerste dag beginnen ze om 11 uur 's ochtends al te zuipen!! Arak, sterk Balinees spul met een veel te hoog alcohol percentage waar, serieus, meerdere malen mensen aan zijn gestorven!! Mij niet gezien, ik hou het bij de, ook nogal vreemde, typisch Balinese mix van bier en mierzoete rode wijn (hoofdpijn spul dus).
We lopen een rondje door zijn dorp en zien overal groepjes jongens en mannen, allemaal in hun mooie traditionele kledij, flink aan de alcohol! Overal schuiven we even aan en drinken er eentje mee.. Op een gegeven moment wordt me toch iets ranzigs aangeboden, een shotje boomhars! Boomhars!! Deze gekken drinken boomhars?! Gemixt met alcohol uiteraard.. Het stonk enorm! Ik vind het altijd hartstikke tof om rare lokale dingen te proberen maar nu moest ik toch even achter m'n oor krabben.. Goed, m'n neus dichthouden en achterover gooien.. Iedereen in spanning voor mijn reactie.. Mwa, bleek eigenlijk niet eens zo smerig als ik had verwacht :) ..Ik paste toch wel fijn voor het tweede glaasje..

's Middags namen ze me mee naar een waterval in zijn dorp. We komen aan bij een afgrond, ik kijk naar beneden en zie ver in de diepte de waterval omringd door jungle en rijstplantages.. Mooi! We glijden een enorm stijl pad naar beneden, stik veel lol natuurlijk want we waren allemaal een beetje teut.. Ik dacht alleen maar: Oh men hoe moet ik deze weg ooit weer terug omhoog?! Eindelijk beneden aangekomen, zeiknat en onder de moddervegen, weet ik even niet wat ik moet zeggen.. Ik heb het gevoel dat ik in een soort koker sta, omringd door groen, en de waterval die van ontzettend hoog naast me naar beneden kletterd.. Waanzinnig! Onszelf even gewassen onder de waterval, beetje onzinnig want we moesten door de modder weer naar boven. Omhoog klauteren was inderdaad een hel.. We waren gelijk nuchter. Dus terug in Koko's huis kwamen de flessen weer tevoorschijn.
Dat ging zo de hele avond door.. Vanuit alle hoeken kwamen instrumenten tevoorschijn en er werd luidkeels gezongen. Meeste jongens spreken maar een half woord Engels, maar wel blij Engelse liedjes zingen.. Ik heb me een breuk gelachen!! Voorbeeldje.. De tekst "You're beautiful, it's true", wordt: "Juu poetipoel, iisoe!" En Micheal Jackson's "Smooth Criminal", wordt: "Suu Niminuh!" ..Hilarisch!!

De tweede dag hebben we op het strand gehangen. Nationale vrije dag dus poepie druk.. Ik was de enige witte op het hele strand dus werd aangegaapt alsof ik van een andere planeet kwam.. Ik had ook ineens superpowers, babies stopte met huilen als ze mij zagen, kindjes stopte met spelen en renden achter me aan, plukkend aan m'n huid, springend in mn nek, met ogen zo groot als theeschoteltjes..
En 's avonds de ceremonie.. Ik kreeg traditionele Balinese kleding aan en mocht mee de tempel in. Ik val bijna flauw van de wierrook lucht.. Er liggen bergen en bergen fruit, en geld en allerlei ander eten en drinken, als offer voor hun God. Al dat eten gooien ze een dag later gewoon weg, wat een zonde.. Iedereen zit in kleermakerszit op de stenen vloer, bijna bij elkaar op schoot. Ik wurm me ergens tussen en ben uiteraard weer het middelpunt van de belangstelling.. Een uur lang zit iedereen een beetje te kletsen en grappen te maken en zelfs te roken.. (stel je voor in de kerk, roken en hard lachen!) Ondertussen zit een man een melodietje te spelen met twee belletjes en loopt er een vrouwtje rond, heilig water op de offers te gooien. Iedereen nog steeds roken en grappen maken.. Even dacht ik, gaan we nog bidden of is dit alles? Maar dan klinkt er plots een harde bel en is iedereen stil. Het vrouwtje sprenkelt nu water over de mensen en in koor beginnen ze een chant.. Ik zit er maar een beetje bij.. Daarna steken ze bloemetjes in hun haar, ik ook.. Aan het einde komt het vrouwtje weer met het water en gooit het bij iedereen persoonlijk over het hoofd en in de handen, wat je dan vervolgens moet opslurpen, ik ook, met 50 paar priemende ogen op me gericht.. Dan pak je een beetje rijst en plakt dat op je voorhoofd, achter je oor of waar je maar wil.. Vreemde ervaring maar hartstikke tof!

Ik was uiteraard een paar dagen goed ziek van al het lokale eten in Koko's dorp, of misschien van de boomhars, wie zal het zeggen..
Terug in Kuta is het weer dezelfde herrie en hectiek als gewoonlijk. We voeren niet veel uit.. Beetje hangen, beetje winkelen, veel eten.. Naar het strand, af en toe proberen op een surfplank te staan.. Soms huren we met een paar man een auto of scooters en rijden naar rustigere plekken op het eiland. Ubud, een mooi artistiek stadje.. Padang Padang, rustig surfers strand.. Kintamani, mooie vulkaan.. En vooral veel lol met z'n allen :)

De voorlaatste dag kom ik aanwandelen bij de tattooshop met de gebruikelijke bier-wijn-mix en wordt meteen naar binnen gesleurd.. Kid Joe, een vriend van me zit op de tattoo tafel, en zijn vriendinnetje zit met een pen een hartje op zijn enkel te tekenen.. "Zo.." zegt ie, "Jij wil tattoo art leren, teken maar iets op m'n enkel" .. Ik snapte even niet wat me nu weer overkwam.. Het meisje roept blij dat ze het hartje op zijn enkel gaat tatoeeren en dan begrijp ik het pas.. Ik ga nu, hier, mijn aller eerste tattoo zetten?!! Zomaar zonder voorbereiding? Dus een beetje in schok pak ik ook een pen, ik vraag wat ik moet tekenen en hij zegt: "ach.. wat je wil.. wat mij betreft een varkentje!" Zenuwachtig teken ik het domste varkentje ooit, zoals een kindje van vier dat zou doen en hij vindt 'm helemaal geweldig! Vervolgens pakt het meisje de tattoo gun, gillend van de zenuwen want ook zij heeft nog nooit zo'n ding vastgehouden, en begint het hartje in te kleuren.. Dan is het mijn beurt, adrenaline giert door m'n lijf! Gelukkig trillen m'n handen niet en volgens Kid Joe doe ik het goed.. Als het varkentje klaar is, roept ie: "Whaaa ik wil meer!! Jij ook?" "Uhhhh.. ja uhh.. oke?" "Schrijf de namen van al m'n vrienden hier!" Blijkbaar heeft hij ook last van een adrenaline shock! Ik denk echt, ben ik in een 'Candid Camera' aflevering beland ofzo?? "De namen van je vrienden? Voel je je wel helemaal lekker?" Goed, iedereen wordt naar binnen geroepen om hun eigen naam op Kid Joe's enkel te schrijven.. Ik doe wat hij vraagt en tatoeer de zeven namen voor altijd op zijn enkel.. Jeetje mina, wat een gekkenwerk! Zo gaat het hier dus.. Dat geloof je toch niet!

Na een groots afscheid springen we (jep, Tanja en Becky zijn er nog altijd bij!) in het vliegtuig en nu zijn we in Bangkok, Thailand. Hoe vaker ik hier kom, hoe leuker ik het vind.. Ik realiseerde me dat ik in een jaar tijd al zes keer terug in Bangkok ben geweest! Ik zit nu te twijfelen waar ik de komende (en laatste!) drie en een halve week ga doorbrengen.. Met m'n luie reet op een wit strandje in het zuiden van Thailand.. Of tussen de 'Rasta-Thais' in het dorpje Pai in het noorden.. Of toch naar Don Det in het zuiden van Laos.. Dat was mijn ultieme favoriet en is hier ook niet zo gek ver vandaan (twintig uur trein, bus en boot).. Meer hierover in mijn volgende en laatste verhaal!!

Liefs