Welcome to my paradise!
Door: Janneke
Blijf op de hoogte en volg janneke
10 Juni 2009 | Indonesië, Batavia
Een aantal weken geleden in Maleisie ontmoette ik een Indonesische vrouw in de bus, dokter Ibu Tri, die me uitnodigde om bij haar te verblijven zodra ik naar Jakarta zou komen.. Dus op 16 mei vloog ik met Tanja en Becky, m'n Duitse maatjes, naar Jakarta, Indonesie, waar Ibu Tri en haar man al op ons stonden te wachten..
De eerste dag werden we gelijk meegesleurd naar een kraamvisite van familie. Nou, volgens mij was er wel 100 man aanwezig, allemaal in kleermakerszit in de tuin. Wel even wat anders dan een rustige kleinschalige kraamvisite zoals wij die kennen.. Rondrennende kinderen, gokkende vaders en grommende moeders, een groots buffet en de hele buurt heeft de voordeur open en eten klaarstaan.. We werden geen seconde met rust gelaten want iedereen wilde hun Engels met ons oefenen, en de kinderen zaten gefascineerd aan onze haren, huid en kleren te plukken.. Zo'n leuke dag.
Dokter Ibu Tri blijkt een rasechte Herbalife fanaat. (Herbalife is een voedingssupplement voor een gezonder, slanker leven) Haar hele leven, haar hele huis en alles wat ze aanraakt is besmet met haar Herbalife gekte. Ze draagt wel tien buttons met positieve slogans, boven de voordeur hangt een enorme reclame banner, we pasten amper allemaal in de auto omdat die volgestouwd is met Herbalife potten en pannen en ik durf niet eens te beginnen over de keuken. Bovendien praat ze er continu over dus de tweede dag moesten we haar geliefde Herbalife filiaal zien en een bende medefanaten ontmoeten..
Het kwam ons uiteraard na een halve seconde al de neus uit dus we bedankten haar voor haar gastvrijheid en boekten zo gauw we konden een vlucht naar Jogjakarta. Een uurtje vliegen was goedkoper dan twaalf uur met de bus!
Over Jogja had ik veel lovende verhalen gehoord dus ik had hoge verwachtingen die helaas een beetje tegenvielen.. De vogeltjesmarkt was wel heel apart, zelfs arme kuikentjes waren blauw, groen en rood geverft om er exotisch uit te zien, heel bizar. En we deden een tripje naar Borobudur, een mooie oude tempel. Maar ook Tanja en Becky vonden Jogja verder niet zo heel spannend dus wij naar vulkaan Bromo. Een lange rit de bergen in maar zeker de moeite waard. We werden om 3 uur snachts uit bed getrommeld, kkkkoud! Dus vier lagen kleding aan en in een Jeep naar een uitkijkpunt over Bromo en haar landschap. De zonsopgang was wel waanzinnig hoor! Daarna de vulkaan zelf beklimmen om van bovenaf de krater in te kijken.. ook heel bijzonder!
En toen dan eindelijk naar Bali! Het zou maar zeven uur reizen zijn maar bleek uiteindelijk veertien uur te zijn dus we kwamen midden in de nacht aan in Kuta, Bali, en vielen meteen in diepe slaap.
De volgende dag, oh man.. Bali.. Helemaal mijn ding! Overdag beetje rond slenteren, beetje winkelen of puffen op het strand. Niet alleen vanwege de belachelijke hitte maar ook, jawel, de surfers ;)
Kuta is 'surfers paradise' vanwege haar hoge golven en echt, ik heb nog nooit zoveel mooie mensen op een kluitje gezien.. Ik heb zelf ook een poging gewaagd om te surfen, vermoeiend! Dus ik bakte er niet zoveel van maar het is ontzettend leuk!
Dus die eerste avond begonnen we al met het vieren van mijn pre-verjaardag (vijf dagen later) want we hadden besloten, in Bali heb je geen verjaardag maar verjaar-week, of eerlijk gezegd, verjaar-anderhalve-week. Deze week fantastischer dan alle voorgaande verjaardagen bij elkaar opgeteld en verdubbeld. On-ver-getelijk!
Dé dag zelf om 12 uur precies zaten we op een grote trap voor een supermarkt want dat is m'n favorite plekje in heel Kuta. Savonds zitten hier hordes gezelligheidsmensen opgestapeld, goedkoop in te drinken voor een wilde nacht. Af en toe speelt er een geweldig reggae bandje en toevallig op mijn verjaardag ook. Ik was al flink aant meezingen en trommelen toen plotseling alle ogen op mij gericht werden en de hele menigte in een Happy Birthday To You uitbrak. M'n telefoon begon er spontaan van te rinkelen en ook vanuit Nederland werd er luidkeels voor me gezongen.. :) Ik gloeide werkelijk van geluk en happiness dat ik amper complete zinnen kon bouwen.. Hoewel dat misschien wel aan alle 'birthday-biertjes' heeft gelegen..
De dag zelf ontmoette ik overdag een toffe groep mensen die de 'beer-day' spirit er maar al te graag inhielden, van m'n twee maatjes kreeg ik een heerlijke Indonesische massage kado en toen ik mijn email inbox opende liep ik helemaal over van liefde.. Dus bij deze wil ik iedereen die aan me gedacht heeft ontzettend bedanken voor het mede mogelijk maken van de speciaalste verjaardag ooit. Het was, zoals een vriend van me zou zeggen: Voor hervatting haalbaar! :)
Na tien avonden aan een stuk gefeest te hebben, vonden we het tijd voor een pauze en gingen we naar Lovina om met dolfijnen te zwemmen! Het was Becky's ultieme droom en het leek mij ook wel bijzonder dus ik nam een hap uit mijn sneue budget en omhelsde de dolfijnen. Je wordt in een soort zwembad gegooid en als motten op een ouwe jas stormen twee reusachtige dolfijnen op je af en beginnen met je te gooien, te spelen, je zowat te verzuipen en mee te sleuren. Ik had niet gedacht dat ik het zo ontzettend gaaf zou vinden! Die snuiten zijn harder dan je denkt dus ik zat compleet onder de blauwe plekken, maar wat een ervaring!
Vervolgens op naar The Gili Islands, drie mini eilandjes bij Lombok. Lange rit met de bus, boot, bus en boot maar eenmaal op Gili Trawangan aangekomen staan we perplex bij het zien van de kleur van het water, net een zwembad! Ik kon volgens mij bij tien meter diepte nog de bodem zien.
Na twee dagen pauze was het weer tijd voor feest. We hadden een briljant idee, je kunt namelijk met een zogehete 'glass bottom boat' rond de eilandjes cruisen en hier en daar eruit springen om te snorkelen. Dus onze missie die avond was zoveel mogelijk mensen bij elkaar sprokkelen om de trip zo goedkoop mogelijk te maken. Aan het eind van de avond hadden we een hilarische groep van twintig jongens en meisjes bij elkaar ge-ouwehoerd en de dag erna met kater en al de boot in. Prachtig koraal, vreemde zeedieren en een hoop grappenmakers zorden voor een super dag!
Voor zonsondergang beklommen we elke avond een bergje met uitzicht over rijstvelden, weilanden vol geiten, palmbomen en de andere eilandjes. En bovendien prachtig zicht op de adembenemende zondsondergang naast een enorme vulkaan.. Welcome to Paradise.. :)
De laatste avond was het volle maan, het hele strand was verlicht en de maan weerkaatste oogverblindend in het water. Dus dat vierden we op het strand met muziek, dansend en zingend, een stapel kaarten, instrumenten en leuke, boeiende mensen.. zucht.. What a life!
Terwijl ik dit op een kladblaadje kriebel zit ik al dertig uur op de boot, bus, veerboot, lokale stink bus, nog een boot, en ik heb nog minstens zes uur te gaan voor we onze volgende bestemming bereiken, Flores. Tanja had hier waanzinnige verhalen over gehoord dus ik hoop dat het de lange trip waard is.. Hoewel ik hier zo onder de sterrenhemel sowieso al zielsgelukkig ben, wat de volgende bestemming ook voor me in petto heeft.. :)
Liefs
De eerste dag werden we gelijk meegesleurd naar een kraamvisite van familie. Nou, volgens mij was er wel 100 man aanwezig, allemaal in kleermakerszit in de tuin. Wel even wat anders dan een rustige kleinschalige kraamvisite zoals wij die kennen.. Rondrennende kinderen, gokkende vaders en grommende moeders, een groots buffet en de hele buurt heeft de voordeur open en eten klaarstaan.. We werden geen seconde met rust gelaten want iedereen wilde hun Engels met ons oefenen, en de kinderen zaten gefascineerd aan onze haren, huid en kleren te plukken.. Zo'n leuke dag.
Dokter Ibu Tri blijkt een rasechte Herbalife fanaat. (Herbalife is een voedingssupplement voor een gezonder, slanker leven) Haar hele leven, haar hele huis en alles wat ze aanraakt is besmet met haar Herbalife gekte. Ze draagt wel tien buttons met positieve slogans, boven de voordeur hangt een enorme reclame banner, we pasten amper allemaal in de auto omdat die volgestouwd is met Herbalife potten en pannen en ik durf niet eens te beginnen over de keuken. Bovendien praat ze er continu over dus de tweede dag moesten we haar geliefde Herbalife filiaal zien en een bende medefanaten ontmoeten..
Het kwam ons uiteraard na een halve seconde al de neus uit dus we bedankten haar voor haar gastvrijheid en boekten zo gauw we konden een vlucht naar Jogjakarta. Een uurtje vliegen was goedkoper dan twaalf uur met de bus!
Over Jogja had ik veel lovende verhalen gehoord dus ik had hoge verwachtingen die helaas een beetje tegenvielen.. De vogeltjesmarkt was wel heel apart, zelfs arme kuikentjes waren blauw, groen en rood geverft om er exotisch uit te zien, heel bizar. En we deden een tripje naar Borobudur, een mooie oude tempel. Maar ook Tanja en Becky vonden Jogja verder niet zo heel spannend dus wij naar vulkaan Bromo. Een lange rit de bergen in maar zeker de moeite waard. We werden om 3 uur snachts uit bed getrommeld, kkkkoud! Dus vier lagen kleding aan en in een Jeep naar een uitkijkpunt over Bromo en haar landschap. De zonsopgang was wel waanzinnig hoor! Daarna de vulkaan zelf beklimmen om van bovenaf de krater in te kijken.. ook heel bijzonder!
En toen dan eindelijk naar Bali! Het zou maar zeven uur reizen zijn maar bleek uiteindelijk veertien uur te zijn dus we kwamen midden in de nacht aan in Kuta, Bali, en vielen meteen in diepe slaap.
De volgende dag, oh man.. Bali.. Helemaal mijn ding! Overdag beetje rond slenteren, beetje winkelen of puffen op het strand. Niet alleen vanwege de belachelijke hitte maar ook, jawel, de surfers ;)
Kuta is 'surfers paradise' vanwege haar hoge golven en echt, ik heb nog nooit zoveel mooie mensen op een kluitje gezien.. Ik heb zelf ook een poging gewaagd om te surfen, vermoeiend! Dus ik bakte er niet zoveel van maar het is ontzettend leuk!
Dus die eerste avond begonnen we al met het vieren van mijn pre-verjaardag (vijf dagen later) want we hadden besloten, in Bali heb je geen verjaardag maar verjaar-week, of eerlijk gezegd, verjaar-anderhalve-week. Deze week fantastischer dan alle voorgaande verjaardagen bij elkaar opgeteld en verdubbeld. On-ver-getelijk!
Dé dag zelf om 12 uur precies zaten we op een grote trap voor een supermarkt want dat is m'n favorite plekje in heel Kuta. Savonds zitten hier hordes gezelligheidsmensen opgestapeld, goedkoop in te drinken voor een wilde nacht. Af en toe speelt er een geweldig reggae bandje en toevallig op mijn verjaardag ook. Ik was al flink aant meezingen en trommelen toen plotseling alle ogen op mij gericht werden en de hele menigte in een Happy Birthday To You uitbrak. M'n telefoon begon er spontaan van te rinkelen en ook vanuit Nederland werd er luidkeels voor me gezongen.. :) Ik gloeide werkelijk van geluk en happiness dat ik amper complete zinnen kon bouwen.. Hoewel dat misschien wel aan alle 'birthday-biertjes' heeft gelegen..
De dag zelf ontmoette ik overdag een toffe groep mensen die de 'beer-day' spirit er maar al te graag inhielden, van m'n twee maatjes kreeg ik een heerlijke Indonesische massage kado en toen ik mijn email inbox opende liep ik helemaal over van liefde.. Dus bij deze wil ik iedereen die aan me gedacht heeft ontzettend bedanken voor het mede mogelijk maken van de speciaalste verjaardag ooit. Het was, zoals een vriend van me zou zeggen: Voor hervatting haalbaar! :)
Na tien avonden aan een stuk gefeest te hebben, vonden we het tijd voor een pauze en gingen we naar Lovina om met dolfijnen te zwemmen! Het was Becky's ultieme droom en het leek mij ook wel bijzonder dus ik nam een hap uit mijn sneue budget en omhelsde de dolfijnen. Je wordt in een soort zwembad gegooid en als motten op een ouwe jas stormen twee reusachtige dolfijnen op je af en beginnen met je te gooien, te spelen, je zowat te verzuipen en mee te sleuren. Ik had niet gedacht dat ik het zo ontzettend gaaf zou vinden! Die snuiten zijn harder dan je denkt dus ik zat compleet onder de blauwe plekken, maar wat een ervaring!
Vervolgens op naar The Gili Islands, drie mini eilandjes bij Lombok. Lange rit met de bus, boot, bus en boot maar eenmaal op Gili Trawangan aangekomen staan we perplex bij het zien van de kleur van het water, net een zwembad! Ik kon volgens mij bij tien meter diepte nog de bodem zien.
Na twee dagen pauze was het weer tijd voor feest. We hadden een briljant idee, je kunt namelijk met een zogehete 'glass bottom boat' rond de eilandjes cruisen en hier en daar eruit springen om te snorkelen. Dus onze missie die avond was zoveel mogelijk mensen bij elkaar sprokkelen om de trip zo goedkoop mogelijk te maken. Aan het eind van de avond hadden we een hilarische groep van twintig jongens en meisjes bij elkaar ge-ouwehoerd en de dag erna met kater en al de boot in. Prachtig koraal, vreemde zeedieren en een hoop grappenmakers zorden voor een super dag!
Voor zonsondergang beklommen we elke avond een bergje met uitzicht over rijstvelden, weilanden vol geiten, palmbomen en de andere eilandjes. En bovendien prachtig zicht op de adembenemende zondsondergang naast een enorme vulkaan.. Welcome to Paradise.. :)
De laatste avond was het volle maan, het hele strand was verlicht en de maan weerkaatste oogverblindend in het water. Dus dat vierden we op het strand met muziek, dansend en zingend, een stapel kaarten, instrumenten en leuke, boeiende mensen.. zucht.. What a life!
Terwijl ik dit op een kladblaadje kriebel zit ik al dertig uur op de boot, bus, veerboot, lokale stink bus, nog een boot, en ik heb nog minstens zes uur te gaan voor we onze volgende bestemming bereiken, Flores. Tanja had hier waanzinnige verhalen over gehoord dus ik hoop dat het de lange trip waard is.. Hoewel ik hier zo onder de sterrenhemel sowieso al zielsgelukkig ben, wat de volgende bestemming ook voor me in petto heeft.. :)
Liefs
-
10 Juni 2009 - 06:40
Papa:
Is weer een fantastisch verhaal. Dat van Bali herken ik wel, heb ook in Lovina in een hotelletje gezeten. Nog veel plezier. Liefs. -
10 Juni 2009 - 07:35
Oma V Opstal:
janneke watt is het daar geweldig mooi geniet ervan wat hebben wij toch vvel gemist in ons leven.deze keer heb ik het niet gewonnen van jullie papa. veel groetjes van opa en mij. -
10 Juni 2009 - 13:33
Marlies Qurijnen:
Hallo Janneke van harte gefeliciteerd!ik lees zo af en toe jouw verhaaltjes. Wat kun je het mooi vertellen erg leuk om te lezen.Als je terug komt dan kun je wel een boek gaan schrijven.Maar geniet weer verder....Groetjes Marlies Quirijnen -
10 Juni 2009 - 17:37
Lindsay:
pffff, je moet een boek gaan schrijven man... Steeds als ik je verhalen lees lijkt het zo onwerkelijk allemaal, alsof ik verhalen van de steve irwin in Azië aan het lezen ben ;)
Oja ik heb ook nog nieuws! Ik ben getrouwd!
dikke kus -
10 Juni 2009 - 17:38
Lieke:
En terwijl men vanuit Nederland voor jou zong, zong jij helemaal vanuit Bali voor mij ;) en dat vond ik dan weer heel speciaal!!
Je begint me nu toch langzamerhand jaloers te krijgen.. zon, strand warmte, muziek en biertjes...en natuurlijk veel moois om te zien! Die dolfijnen dat lijkt met ook wel wat..al hoewel was dat niet doodeng?? Zou dat water niet in durven geloof ik..
Gelukkig duurt mijn vakantie ook niet heel lang meer :) Vooral die zon is hard nodig..'t regent hier al zo ongeveer de hele week :(
Meis, blijf geniet en gelukkig zijn!! En laat ons snel weer een beetje daarin delen!
Xlieke
-
10 Juni 2009 - 21:07
Yvonne:
He verdorie! Laatst nog zitten checken wanneer het ook alweer precies was, je verjaardag, en daarna glad vergeten! Shame on me! Maar gelukkig heb je er niet onder geleden. ;-) Alsnog van harte!
Liefs, Yvonne
-
14 Juni 2009 - 13:06
Thijs:
Ik heb zo ontzettend veel ontzettend veel ontzettend veel zin in VANCOUVER BABY!!!
WHAAAAAA!!!!
En alles wat daarna komt...leuk en mooi en leuk en mooi en leuk en mooi...t kan niet op!
DIKKE KUS EN TOT HEEEEEEEEEL BINNENKORT
Ik neen nog wel n boel verse groetjes voor je mee...
KUS -
23 Juni 2009 - 18:38
Nadine:
Het doet me zo goed dit te lezen, ik kan er 100 over uit praten maar ik denk dat je wel begrijpt wat ik bedoel.
Blijf zo genieten, ik geniet mee middels je verhalen.. -
10 Juli 2009 - 13:22
Fabs:
En daar komt spuit 11, ik zag vandaag pas dat je jarig was geweest, ik kom namelijk nog maar zelden op internet.
Dus nog gefeliciteerd maar je hebt het goed doorgebracht zie ik. Gelukkig dan maar
Je verhalen zijn echt super je hebt een geweldige manier om te schrijven.
Ik denk aan je en laat mij huismus meegenieten van je mooie reis.
Hvj
kuskus -
23 September 2009 - 11:14
Yvette:
Ik herken alles in je verhaal hahah die supermarkt/trap, bedoel je in jalan legian, of die in Jl. Poppies dua? ik herken echt heel je verhaal haha gili, lombok, kuta beach! want to be there to!!!! :( p.s. loveing the cupcakes van minimarket! en die van sky garden!!! (p.s. warung 89 heeft de heeeerlijkste pasta!) -
23 September 2009 - 11:14
Yvette:
vergeten: veel plezier in Mbargo hahaha kus!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
