Un'bolivia'ble!

Bolivia is ongelooflijk! Zo mooi, zo goedkoop en zoveel te doen.. Toen ik twee weken geleden Bolivia binnenkwam had ik geen idee waar en met wie ik kerst zou vieren, en nu heb ik net een kerstontbijtje genuttigd in de felle zon met fantastische mensen. Mijn kerst kan niet meer stuk.

Het eiland in Lake Titicaca was prachtig. Vier uur lang volgden we het pad dat ons van het noorden naar het zuiden bracht. Onderweg ontmoette ik een hoop backpackers die diezelfde avond naar La Paz zouden reizen, de hoofdstad van Bolivia. Ze haalden me over om mee te gaan en zo zaten we met een groep van vijftien in de bus naar La Paz. Een onvergetelijke zaterdagavond! Geen idee dat La Paz zo'n partyplace was. Zondagochtend kwam ik zat en gelukkig 'thuis' in het hostel waar ik vervolgens een hele week zou verblijven.

Het was niet m'n bedoeling een hele week in La Paz te blijven plakken maar ik was verliefd op deze stad. Het ligt tussen twee gigantische bergen, alsof je in een canyon loopt. Het is bezaaid met geweldige restaurants, cafe's en clubs.
De eerste dag vond ik per toeval een Nederlands restaurant, waar ik me als een idioot stortte op de bitterballen, broodjes kroket en hutspot! :D
Je kunt je urenlang vermaken in de straten vol winkeltjes, waar ze vanalles verkopen om je warm te houden in deze hoogte. Poncho's, mutsen, sjaals, sokken, noem maar op, allemaal handgemaakt van de warme, zachte Alpaca vacht. Rondstruinen over de heksenmarkt. M'n ogen uitkijken vanaf de vele viewpoints over de prachtige stad. En 's avonds uit m'n plaat gaan in de trendy clubs. Ik kon er geen genoeg van krijgen!

En dan heb ik het nog niet eens gehad over hoe spótgoedkoop het allemaal is. Voor een compleet 'menu van de dag', soep, rijst met kip en salade en een toetje na, betaal je ongeveer één héle euro. En wil je even hartstikke gek doen en je urenlang volproppen bij de Mexicaan of de Libanees, nou, dan ben je toch al gauw een dikke drie á vier euro kwijt..!
Voor een comfortabel bedje betaal je tussen de twee en vijf euro, een busrit van vier uur kost je zo'n anderhalve euro en voor minder dan vijf euro kun je jezelf volgooien met cocktails en toeterzat op de bar dansen, als je wil..

Dankzij het interessante Coca Museum ben ik nu helemaal op de hoogte van wat de coca bladeren precies doen en hoe cocaïne wordt gemaakt. Blijkbaar heet Coca Cola niet voor niets zo, aangezien het gemaakt wordt van de bijzondere coca blaadjes! Tot 1950 zat er zelfs letterlijk cocaïne in Coca Cola!

Al een paar weken geleden vertelden andere reizigers me over 's werelds gevaarlijkste weg: de North Yungas Road, oftewel The Worlds Most Dangerous Road, oftewel DEATH ROAD. Die naam heeft het niet voor niets. Het smalle weggetje langs de griezelige afgrond heeft het hoogste dodental per kilometer, ter wereld. En om hier met je mountainbike overheen te crossen is de ultieme adrenalinekick die je je maar kunt bedenken!! Je begint op bijna vijf kilometer hoogte in de vrieskou en in vier uur tijd daal je maar liefst 3500 meter, waar je vervolgens je bikini kunt aantrekken en in een zwembad mag duiken.

Ik heb de hele 63 kilometer lang m'n adem EN m'n remmen ingehouden! Op de momenten dat ik m'n remmen even los durfde te laten, ging ik zó gloeiend hard dat ik de adrenaline toevoer niet aankon! Vier uur lang weet je niet waar je moet kijken, want je wil alleen maar naar je voorwiel kijken om niet onderuit te gaan, maar de omgeving is zo adembenemend dat je wel móét kijken, en de 600 meter diepe afgrond vlak naast je is zo angstaanjagend dat je het liefst je ogen dicht wil doen!! En daarnaast staat er elke honderd meter wel een kruis, waar iemand over het randje is gevlogen.. Super scary!
Maar ik heb m'n angst overwonnen en Death Road overleeft! WHOOOW!

De hele week in La Paz heb ik zitten dubben waar ik kerst wilde vieren en met wie. Met wel zeven opties om uit te kiezen, raadpleegde ik mijn vriendinnetje Gwenny en binnen een paar minuten had ik m'n besluit genomen, wat betekende dat ik als een zot m'n tas moest pakken om de bus te halen. Samen met zes meiden en een meisjesachtige jongen zat ik die nacht in de meest verrotte bus ooit, over de meest hobbelige weg ooit, naar Uyuni. Daar aangekomen, boekten we meteen een driedaagse tour door Salar de Uyuni, de grootste zoutvlakte ter wereld.

Een paar maanden geleden, steeds wanneer ik mezelf in de reisstemming wilde brengen, zocht ik op Google naar foto's van Salar de Uyuni. Dit was dus zo'n beetje het hoogtepunt van m'n hele reis dus ik was bang dat ik te hoge verwachtingen had maar niets was minder waar.. Wat ik in die drie dagen heb gezien, had ik met geen mogelijkheid kunnen verwachten. Zó ongelooflijk is Salar de Uyuni! Zo'n 40.000 jaar geleden was hier een reusachtig prehistorisch meer, wat zich gedeeltelijk heeft getransformeerd in een zoutvlakte met een oppervlakte van 12.000 vierkante kilometer. Het ligt 3650 meter boven zeeniveau, wat betekent dat het meer dus ook zo hoog lag, hoe bizar! Er is een eiland, begroeid met cactussen en er leven een heleboel diersoorten, waaronder barbieroze flamingo's en de bijna uitgestorven lama-achtige vicuña..

Ik had geen betere groep mensen kunnen wensen, zo gezellig! :D De eerste dag scheurden we urenlang over de zoutvlakte en 's nachts sliepen we in het zouthotel, compleet gemaakt van zout! Erg tof! De tweede dag zagen we prachtige meren, flamingo's en woestijn. En de laatste dag werden we om 4 uur 's ochtends wakker gemaakt om de geisers te zien bij zonsopgang en daarna lekker op te warmen in thermale baden. Sommigen reisden door naar Chili en samen met 4 anderen keerde ik terug naar het dorpje Uyuni.

Alsof we die dag nog niet lang genoeg in de auto hadden gezeten, sprongen we meteen in de bus naar Potosí waar we midden in de nacht aankwamen. We hadden al twee dagen niet gedouched dus we stonken als een malle, maar dat kon niemand wat schelen. De volgende ochtend ging de wekker weer vroeg voor onze trip naar de zilvermijnen van Potosí.

Ik weet niet goed hoe ik moet vertellen wat voor een ervaring dit was. Het was enorm indrukwekkend. We kregen prachtige outfits aan, compleet met helm en koplamp, laarzen en bandana's als mondkapjes. Op de markt kochten we cadeautjes voor de mijnwerkers; coca blaadjes, sigaretten, vruchtensap en dynamiet! En nadat we de zilverfabriek hadden bezocht, gingen we de mijn in..
Pikkedonker, stoffig, stank, weinig zuurstof en HEET! Zo heet dat ik aan de binnenkant van m'n outfit vastplakte van het zweet. Af en toe moesten we door smalle tunnels kruipen, en aan de kant springen voor de wagonnetjes die op de rails voorbij vlogen..

De omstandigheden waarin de mijnwerkers hun werk verrichten is hartverscheurend. Ze kiezen er zelf voor en ze lijken er zelfs hartstikke blij mee, maar ze krijgen niet eens betaald als ze geen goede mineralen vinden. Ze kauwen kilo's coca blaadjes per dag en ze sjouwen zoals ik nog nooit iemand heb zien sjouwen.. Op vrijdag aanbidden ze hun duivel, een rare pop van klei ergens in een donkere tunnel, versierd met confetti en slingers. Ze drinken dan 96% alcohol, offeren coca bladeren en stoppen sigarettenpeuken in de mond van de rare, enge pop terwijl ze hem vragen om meer geld, meer vrouwen en meer mineralen. BIZAR tot en met! Nadat we alle 'cadeautjes' hadden uitgedeeld aan de mijnwerkers en iedereen bijna omviel van de hitte, kropen we weer door de modderige tunnels naar buiten waar onze gids even een bom in elkaar flanste.. Ja, een bom. Dynamiet. Zo gek als hij was nam hij de bom zelfs nog in zijn mond nadat hij 'm had aangestoken en gaf hij de bom ook nog even doodleuk door aan iedereen!! (Zie hilarische foto waar ik mijn duim verbrandde aan het lontje)
Vervolgens rende hij ermee weg, en was net op tijd weg voor de explosie.. KABOEM! Again, érg tof!

Inmiddels zit ik in Sucre, waar ik gisteravond samen met Genevieve, Wade, Holly en Susanna een heerlijk kerstdiner heb gekookt, compleet met eierpunch en Arretjecake toe! Een paar dagen geleden hadden we lootjes getrokken voor 'Secret Santa', en vanochtend tijdens het kerstontbijtje in de zon deelden we de cadeautjes uit :D Helemaal gezellig! En vanavond ga ik koken voor een boel weeskindjes die hier masaal op straat leven. Het is kerst voor iedereen :D

Als kerstcadeau aan mezelf heb ik gisteren een vliegticket gekocht naar Buenos Aires waar we met z'n allen nieuwjaar gaan vieren. De busrit zou namelijk 45 uur duren!! Voor 100 euro vlieg ik nu op oudjaarsdag naar Buenos Aires samen met Genevieve en Wade. Tot die tijd vermaak ik me nog lekker even in Unbelievable Bolivia!

Ik wens iedereen een SUPER knusse kerst en een fantastische jaarwisseling! Ik mis mijn lieve familie, vrienden en vriendinnen heel erg!! See you next year!!


Liefs